Размер шрифта
A- A+
Межбуквенное растояние
Цвет сайта
A A A A
Изоображения
Дополнительно

Разделы сайта

Праграмныя задачы

СЯРЭДНЯЯ ГРУПА 

Мэта: фарміраванне ўстойлівай цікавасці і станоўчых адносін да беларускай мовы, жаданне авалодаць ёй; станаўленне рэпрадуктыўнага маўлення дзяцей на беларускай мове.

Задачы:

развіваць: элементарныя навыкі зносін на беларускай мове;

фарміраваць: уменне адрозніваць беларускае і рускае маўленне; навыкі ўзнаўлення кароткіх літаратурных твораў на беларускай мове;

выхоўваць: асновы нацыянальнага светапогляду.

Маўленчыя зносіны

Развіваць уменні:

  • пры садзейніцтве дарослага наладжваць беларускамоўныя зносіны па змесце твораў мастацкай літаратуры і фальклору (беларускія народныя пацешкі, казкі, творы беларускіх пісьменнікаў для дзяцей);
  • самастойна разумець маўленне дарослага, адказваць на яго пытанні.

Фарміраваць уменні:

  • уважліва слухаць мастацкія творы на беларускай мове, адказваць на пытанні па іх змесце;
  • выкарыстоўваць варыятыўныя формы прывітання, развітання, падзякі, звароту з просьбай (добрай раніцы, добры дзень, добры вечар, дабранач, да пабачэння, дзякуй, калі ласка, смачна есці, прабач);
  • адрозніваць, параўноўваць, аналізаваць словы прывітання, развітання, падзякі, звароту з просьбай.

Слоўнік

Фарміраваць уменне называць прадметы навакольнага асяроддзя, іх якасці, дзеянні, матэрыялы, з якіх яны зроблены; выкарыстоўваць у маўленні словы, якія абазначаць відавыя і родавыя паняцці (цацкі, посуд, адзенне, мэбля).

Граматычны лад маўлення

Фарміраваць уменні ўтвараць склоны назоўнікаў: родны (санак, лыжак, лялек), месны (на назе, у руцэ, на двары), давальны (дапамагчы Аленцы, дапамагчы Янку); загадны лад дзеясловаў (мый, сядай, пі, паскачы); формы 3-й асобы адзіночнага і множнага ліку дзеясловаў (ідзе, піша, малюе, варыць, гуляюць, хочуць); асаблівасці роду некаторых назоўнікаў (смачны яблык, калматы сабака); множны лік назоўнікаў (дамы, лясы, вокны).

Гукавая культура маўлення

Фарміраваць уменне правільна вымаўляць спецыфічна беларускія гукі: фрыкатыўны [г], [г’]; заўсёды цвёрдыя гукі [ч], [р] ізалявана (у гукапераймальных словах), у словах і фразах; гук [ў] у словах і фразах.

Звязнае маўленне

Фарміраваць уменні:

  • адказваць на пытанні па змесце мастацкіх твораў, карцін і пры апісанні цацак; узнаўляць мастацкія творы на беларускай мове;
  • ствараць асобныя выказванні, самастойныя па задуме і моўным афармленні;
  • адрозніваць, параўноўваць мастацкія творы на рускай і беларускай мовах.

СТАРЭЙШАЯ ГРУПА 

Мэта: фарміраваць устойлівую цікавасць і станоўчыя адносіны да беларускай мовы, жаданне авалодаць ёю.

Задачы:

  • развіваць: пазнавальныя і моўныя здольнасці, назіральнасць адносна моўных з’яў, моўных асаблівасцей беларускай мовы ў параўнанні з рускай, навыкі маўленчага самакантролю;
  • фарміраваць: зносіны і сродкі зносін на беларускай мове, навыкі разумення беларускай мовы, уменне адказваць на пытанні дарослага, заахвочваць дзяцей да самастойных выказванняў на беларускай мове;
  • выхоўваць каштоўнасныя адносіны да багаццяў беларускай мовы.

Маўленчыя зносіны

Развіваць уменні:

  • з дапамогай дарослага апісваць сітуацыю, вырашаць пэўную камунікатыўную задачу і просьбу, расказ, тлумачэнне;
  • адрозніваць формы ветлівасці на беларускай мове;
  • самастойна ўжываць формы ветлівасці на беларускай мове.

Слоўнік

Фарміраваць уменні:

  • ужываць словы – назвы акаляючых прадметаў: назвы цацак, вучэбных прылад (аловак, пэндзаль, сшытак), посуду, мэблі, адзення, хатніх рэчаў (гадзіннік, дыван, канапа), жывёл (вавёрка, трус, матылёк), садавіны і агародніны (цыбуля, бульба); колераў (ружовы, блакітны); якасцей (прыгожы, дужы, смачны, добры, дрэнны); дзеянняў (глядзець, бачыць, сустракаць, расці); разумець і ўжываць абагульняльныя словы; ужываць традыцыйныя беларускія формы імёнаў (Алесь, Уладзя, Ян, Янка, Таццянка, Кастусь, Аленка);
  • адрозніваць словы рускай і беларускай моў, якія супадаюць ці падобныя па вымаўленні, але маюць рознае лексічнае значэнне (неделя – нядзеля, диван – дыван).

Граматычны лад маўлення

Фарміраваць уменні:

  • з дапамогай дарослага разумець некаторыя асаблівасці граматычнага ладу беларускага маўлення: адзіночны і множны лік асобных назоўнікаў (садавіна, агародніна, крупы, дзверы); дапасаванне прыметнікаў да некаторых назоўнікаў (доўгі цень, белае казляня, вясёлы гармонік); утварэнне некаторых склонавых форм назоўнікаў (бераг – на беразе, гарох – у гароху (гаросе), па палях, па лясах); прыналежных прыметнікаў (ляльчын, татаў, Алесеў, цётчын); вышэйшай (мацнейшы за, лепшы за) і найвышэйшай ступеней параўнання прыметнікаў (найлепшы, найпрыгажэйшы); прыслоўяў (уранку, узімку);
  • утвараць назвы маладых істот (мышаня, тыграня), назоўнікаў са значэннем адзінкавасці (бульба – бульбіна, морква – морквіна);
  • з дапамогай дарослага фармуляваць пытанні з часціцамі ці, хіба; ужываць у мове прыназоўнікі, словазлучэнні з прыназоўнікамі да, у (да сябра, у лес), злучнік але;
  • самастойна ўжываць новыя словы ў розных фразавых канструкцыях; спецыфічна беларускія марфолага-сінтаксічныя звароты (баліць каму, хварэць на што, хадзіць у грыбы, у ягады, дзякаваць каму, смяяцца з каго і інш.).

Гукавая культура маўлення

Фарміраваць уменні:

  • самастойна правільна вымаўляць спецыфічна беларускія гукі: [дж], [дз’], [ц’]; фрыкатыўныя [г], [г’]; зацвярдзелыя гукі [ч], [р]; гукаспалучэнне [шч], ізалявана (у гукапераймальных словах), у словах і фразах; гук [ў] у словах і фразах;
  • правільна вымаўляць словы з падоўжанымі зычнымі ў словах (калоссе, варэнне); выразна вымаўляць ненаціскныя галосныя;
  • правільна вымаўляць рускія і беларускія словы, падобныя па гучанні (зверек – звярок, ночь – ноч);
  • адрозніваць, параўноўваць, аналізаваць рускія і беларускія словы, падобныя па гучанні (зверек – звярок, ночь – ноч).

Звязнае маўленне

Фарміраваць уменні:

  • разумець беларускае маўленне, мастацкія творы на беларускай мове – як празаічныя, так і вершаваныя;
  • пераказваць кароткія казкі і апавяданні – як знаёмыя, так і ўпершыню пачутыя; ствараць выказванні, якія характарызуюцца самастойнасцю, закончанасцю, лагічнай сувяззю паміж сваімі часткамі і моўным афармленнем;
  • адрозніваць, параўноўваць, аналізаваць мастацкія тэксты на беларускай мове.